- wiać aż się kurzy
- = uciekać aż się kurzy
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wiać — ndk Xb, wieję, wiejesz, wiej, wiał, wiali a. wieli 1. «o masach cząsteczek powietrza, warstwach, falach powietrza: być w ruchu, przesuwać się z jakąś szybkością, siłą» Wiatr wieje. Wiał silny wicher z północy a. od północy. ◊ Wiedzieć, orientować … Słownik języka polskiego
wiać — Czuć, wiedzieć itp., skąd wiatr wieje zob. wiatr 2. Inny wiatr wieje zob. wiatr 3. Wiać, aż się kurzy zob. kurzyć się 3. Wiać, gdzie pieprz rośnie zob. rosnąć 4 … Słownik frazeologiczny
kurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa {{/stl 8}}– zakurzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, sprzętach: pokrywać się kurzem (także nieosobowo) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurzyć się — 1. pot. Kłamać, łgać, aż się za kimś kurzy «kłamać, łgać bez zachowania pozorów prawdy»: (...) łżecie obaj, aż się za wami kurzy! – dziadek stuknął laską w podłogę. H. Ożogowska, Głowa. 2. przestarz. Kurzy się komuś z czupryny, z głowy, pot. z(e) … Słownik frazeologiczny
kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi … Słownik języka polskiego
uciekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciekaćam, uciekaća, uciekaćają {{/stl 8}}– uciec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ucieknę, ucieknie, ucieknij, uciekł, uciekła, uciekli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuszczając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmykaćam, zmykaća, zmykaćają {{/stl 8}}– zemknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zmykaćnę zmykaćnie, zmykaćnij, zmykaćnął, zmykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} szybko się oddalać, uciekać, umykać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwiewaćam, zwiewaća, zwiewaćają, zwiewaćany {{/stl 8}}– zwiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, zwieję, zwieje, zwiał, zwiali || reg. zwieli, zwiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o … Langenscheidt Polski wyjaśnień